„სიყვარულის მაცოცხლებელი თვისება მგრძნობიარობაა, მას კი ბევრი ფორმა შეიძლება ჰქონდეს. თუმცა ყველა შემთხვევაში მგრძნობიარობა ნიშნავს არ შეუშინდე დაკარგვის შესაძლებლობას, მაგრამ, იმავდროულად და რაც უფრო მნიშვნელოვანია! _ გააჩინო კავშირების შესაძლებლობაც, ეს უკანასკნელი კი რისკის გარეშე შეუძლებელია. რა თქმა უნდა, რისკის სიდიდე განსხვავებულია ხანდახან მხოლოდ თითის ჩაყოფა გიწევს წყალში, ხანდახან კი ფრიალო კლდიდან თვალდახუჭული უნდა გადაეშვა“, _ წერს წიგნის შემდგენელი, „ნიუ-იორკ თაიმსის“ სვეტის რედაქტორი დანიელ ჯონსი. დიახ, სიყვარულს ბევრი სხვადასხვა თვისება აქვს და მრავალგვარია: რომანტიკული, ოჯახური, დედაშვილური, ტრადიციული თუ არატრადიციული, უიღბლო, ბედნიერი, ზოგჯერ სასტიკიც... და როგორიც არ უნდა ეწვიოს, ადამიანი ბევრ რამეს სწავლობს _ დათმობას, პატიებას, მისთვის ბრძოლას... ხშირად იმედიც უცრუვდება, მაგრამ თუკი გაუმართლებს, ბედნიერებას პოვებს. და კიდევ, ეს წიგნი შეგვახსენებს, რომ სიყვარული უასაკოა და მას სიცოცხლის ყველა მონაკვეთში მადლიერებით უნდა შეხვდე, მნიშვნელობა არა აქვს, რამდენად ხანგრძლივი თუ ხანმოკლე იქნება.